Voeding
Pulse Breedte Sturing (analoog)
Om treintjes soepel en langzaam op te laten trekken, is 'pulse breedte sturing' een optie. Er lag nog een schema op de plank van Funkschau (nov. 1981). Omdat ik toen ik weer begon met de treintjes en geen enkele behoorlijke voeding had, heb ik 5 voedingsprinten gemaakt. Het ontwerp is wel 25 jaar oud, maar het werkt perfect en is voor kortsluiting beveiligd. Nu ik overgegaan ben op digitaal, zijn die nu overbodig. Alleen het trammetje werd nog (baan 2) met deze pulse breedte voeding bediend. Het principe is dat je pulsjes van ongeveer 30 Hz op de rails zet (blokspanning) met de maximale amplitude van 16 V. Door de breedte van de pulsjes te regelen, regel je de snelheid van de loc. Bij optrekken of langzaam rijden krijgt de motor dus 'korte schoppen' met de maximale spanning, waardoor de trein heel langzaam kan rijden. Het werkt niet zo mooi als digitale besturing, maar voor de kleine beurs een mooie oplossing.
Digitale besturing
De laatste 25 jaar is er de digitale treinbesturing bijgekomen. Om hier wat meer over te weten te komen, heb ik het boek van Pro-Edit aangeschaft (digitale treinbesturing van Elektuur). Hierin staan veel schema's die ook voor analoge banen bruikbaar zijn. Ook via internet heb ik veel informatie vergaard.
Het principe van de digitale besturing is, dat er een constante wisselspanning van 50 Hz, 16 V op de baan staat. De centrale stuurt commando's naar de loc, waarna de loc-decoder de opdracht uitvoert (optrekken, afremmen, licht aan/uit/gedimd/flikkeren, rookgenerator aan/uit, geluidsmodule aan/uit, enz). Alles is te programmeren. De betere loc-decoders bevatten ook cruise control, d.w.z. bij hellingen omhoog of omlaag blijft de trein met dezelfde snelheid lopen. De motoren worden gestuurd met gelijkstroom.
De overstap
In december 2004 heb ik de overstap gemaakt naar digitaal. Het was
Lenz geworden (www.digital-plus.de). Toen reed ik met de 2
handregelaars.
Nu kan ik de treinen met de iPad en de iPhone besturen. Een Z21 centrale van Roco maakt dat mogelijk. Dat werkt erg goed. Het wordt steeds leuker dat spelen met treintjes.
Elke loc bestuur je afzonderlijk, heel gaaf.
Met drie wisseldecoders van Digikeijs kan ik nu ook alle wissels, alle video-signalen, baanverlichting, enz met de iPad bedienen.
Ombouwen naar digitaal
De locs hebben nu decoders met cruise control. Dit rijdt
perfect. De locs houden exact de juiste snelheid, zelf bij de laagste
kruipsnelheid werkt het perfect.
De moderne locs ombouwen was een
fluitje van een cent (gewoon inpluggen). De oudere locs vroegen wat
meer werk. De oude DB215 van ROCO heb ik opnieuw bedraad. De oude BR50
van Fleissmann was het meeste werk, omdat de motor vrij van aarde moet
zijn (een borstelhouder moest geïsoleerd worden). De Sik van ROCO had
ik al voorzien van een vast gekoppelde platte wagen, om 4 assen te
krijgen voor stroomafname. De decoder heb ik in dit wagentje
gebouwd (twee extra draadjes voor de motor).
De nieuwe V80 heeft een geluidsmodule. Het starten/rijden/stoppen van
deze loc met diesel-hydraulische aandrijving is perfect nagebootst wat geluiden betreft. Zie ook
de pagina Rijdend Materieel.
Het langzame optrekken en afremmen is te programmeren in de loc-decoder, evenals de maximale snelheid, e.d.
De Zweedse e-loks Da, Dm, Dm3 en de IORE hebben ook een geluidsmodule, evenals de Zweedse Rc4. Echt natuurgetrouw. Het geluid van o.a. de claxon van de IORE hebben we in het echt gehoord. Ook stationsgeluiden, (ont)koppel geluid, compressor geluid, enz zijn in de modules ingebouwd.
